O εφιάλτης της Παιδικής Κακοποίησης
Δυστυχώς ακόμα και στις μέρες μας δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που οι γονείς ή οι φροντιστές ενός παιδιού χρησιμοποιούν την κακοποίηση ως μέσω πειθαρχίας του παιδιού. Πιο συγκεκριμένα, κακοποίηση θεωρείται οποιαδήποτε επιθετική συμπεριφορά η οποία προκαλεί στο παιδί τραύμα, πόνο, φόβο, άγχος, ή ενοχή.
Η κακοποίηση μπορεί να πάρει αρκετές μορφές, οι οποίες θα προκαλέσουν αρνητικές συνέπειες όχι μόνο στο σώμα του παιδιού, αλλά και στην αθώα ψυχή του.
• Σωματική
Η κατηγορία αυτή περιλαμβάνει χτυπήματα είτε με το χέρι είτε με κάποια αντικείμενα (π.χ ζώνη), τράβηγμα μαλλιών, δαγκώματα, κλωτσιές, κάψιμο (π.χ με τσιγάρο) και διάφορες άλλες μεθόδους οι οποίες προκαλούν τραυματισμό και πόνο στο παιδί.
Αυξημένο κίνδυνο για σωματική βία έχουν συνήθως τα παιδιά με τα ακόλουθα χαρακτηριστικά:
• Προωρότητα, νευροαναπτυξιακή ανωριμότητα, χρόνια σωματική νόσο, προβλήματα ενούρησης
• Συναισθηματική απορρύθμιση και υπερ-αντιδραστικότητα σε περιβαλλοντικά ερεθίσματα
• Χαμηλότερη γνωστική λειτουργία
• Απαιτούν προσοχή και συνεχή φροντίδα, δεν μπαίνουν εύκολα σε πρόγραμμα ύπνου και τροφής
• Υπερκινητικότητα και αυξημένα επίπεδα παρορμητικότητας, εκρήξεις θυμού
• Συναισθηματική
Η συναισθηματική κακοποίηση περιλαμβάνει συμπεριφορές που πλήττουν την ψυχοσυναισθηματική ανάπτυξη του παιδιού. Τέτοιου είδους συμπεριφορές θεωρούνται οι φωνές, το ντρόπιασμα και ο εξευτελισμός του παιδιού μέσω προσβολών, ειρωνειών και αρνητικών χαρακτηρισμών, η έλλειψη στοργής και αγάπης, οι απειλές, ο εκφοβισμός, και η αποκοπή ή απομόνωση του παιδιού από τον έξω κόσμο.
Συμπεριφορές που χρησιμοποιούνται από τους γονείς για να χειριστούν τα παιδιά τους με σκοπό να κάνουν αυτό που θέλουν, όπως η σιωπή του γονιού με σκοπό να «ταρακουνήσει» και να συνετίσει το παιδί, η συνεχής σύγκριση ανάμεσα στα παιδιά όπως και τα συστηματικά ψέματα –πέφτουν επίσης στην κατηγορία της συναισθηματικής κακοποίησης όταν παρατηρούνται συστηματικά.
• Σεξουαλική
Η παιδική σεξουαλική κακοποίηση μπορεί να πάρει ποικίλες μορφές. Μπορεί να είναι του τύπου της στενής σωματικής επαφής η οποία περιλαμβάνει πράξεις διείσδυσης (όπως διείσδυση του πέους, των δακτύλων ή ενός αντικειμένου στον κόλπο, το στόμα ή τον πρωκτό) και μη διεισδυτικές πράξεις (όπως σεξουαλικό άγγιγμα ή φιλί των σεξουαλικών οργάνων του σώματος του παιδιού ή άγγιγμα από το παιδί των σεξουαλικών οργάνων του θύτη). Μπορεί επίσης να αφορά δραστηριότητες που δεν περιλαμβάνουν σωματική επαφή, όπως είναι η επιδειξιμανία, η έκθεση του παιδιού σε πορνογραφικό υλικό ή σεξουαλικές πράξεις ενηλίκων.
Η σεξουαλική κακοποίηση αναφέρεται σε οποιαδήποτε συμπεριφορά αποβλέπει στη σεξουαλική διέγερση συμμετοχή του στην παραγωγή πορνογραφικού υλικού, η ενθάρρυνση δύο παιδιών για σεξουαλική επαφή μεταξύ τους ή και η πρόσκληση του παιδιού για εμπλοκή σε σεξουαλική κουβέντα ή δραστηριότητα.
Συνήθως, οι δράστες της σεξουαλικής κακοποίησης είναι άτομα που έχουν στενές επαφές με το παιδί. Μπορεί να είναι δηλαδή άτομα του οικογενειακού, φιλικού ή κοινωνικού περιβάλλοντος του παιδιού, ή άτομα που έχουν σχέση εξουσίας μαζί του, πράγμα που σημαίνει ότι θα εξασφαλίσουν ευκολότερα την σιωπή του.
• Παραμέληση και έκθεση σε κίνδυνο
Η μορφή αυτή αναφέρεται στη στέρηση του παιδιού από τις βασικές και απαραίτητες για τη διαβίωση και υγιή ανάπτυξη ανάγκες του παιδιού – η σίτιση, η ένδυση, η στέγαση, η καθαριότητα, η εκπαίδευση και η ιατρική φροντίδα.
• Εκμετάλλευση
Αφορά στη χρησιμοποίηση του παιδιού προς οικονομικό κυρίως όφελος του παιδιού – εργασία, πορνεία, ζητιανιά.
Χαρακτηριστικά κακοποιημένου παιδιού
• Εξωτερικές κακώσεις: μώλωπες, εκδορές, εγκαύματα, εικόνες υποσιτισμού.
• Εσωτερικές κακώσεις: κατάγματα, κακώσεις ζωτικών οργάνων, εσωτερική αιμορραγία.
• Επιπτώσεις στην ψυχική υγεία: συναισθηματική και σωματική ανασφάλεια, έλλειψη εμπιστοσύνης στους γύρω του, διαταραχές διάθεσης, απομονώνεται από τους συμμαθητές του, μυστικοπάθεια, μαθησιακές διαταραχές και διαταραχές προσωπικότητας, υψηλά επίπεδα άγχους, φόβος, ντροπή, χαμηλή αυτοεκτίμηση, συχνοί εφιάλτες.
Σοβαρές επιπτώσεις όμως υπάρχουν και όταν τα παιδιά γίνονται μάρτυρες κακοποίησης κάποιου άλλου, όπως για παράδειγμα της μητέρας τους. Στις περιπτώσεις αυτές, εκτός από τα πιο πάνω, εμφανίζεται συχνά και η σχολική άρνηση αφού το παιδί φοβάται ότι κατά την διάρκεια της απουσίας του από το σπίτι η μητέρα του μπορεί να πάθει κάτι κακό.
Δεν μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα ποια από τις πέντε μορφές είναι η χειρότερη. Διότι και οι πέντε μορφές αφήνουν το στίγμα τους με την δική τους μορφή!
ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ ΤΗΝ ΠΑΙΔΙΚΗ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗ.
ΕΣΕΙΣ ΜΠΟΡΕΙΤΕ!
Παρατηρείστε – Αναγνωρίστε – Μιλήστε.
Ραφαέλλα Πισσίδου – Εγγεγραμμένη Συμβουλευτική Ψυχολόγος
Source: e-psychology.gr
Recent Comments